حفظ حریم اداب و سنتها(تقدس فرهنگ)

اصولا حرمت هر فرد از  مردم کشور ی را براساس شاخصه و فاکتورهایی از ان جمله پیشرفت و توسعه و منظم بودن امور و رشد اقتصادی و...... واز همه مهمتر تمدن و فرهنگ ان کشور میگذارند . کشوری که خداوند اجازه حیات را در ان بما ارزانی داشته از جمله کشورهایی است که در نوع دوم منزلتی بسیار فراوان وجایگاهی  درخور ممالک صاحب قدرت و اقتدار داشته  است و اگرچه در بسیار زمانها ادعایی مبنی بر رشد در زمینه های مختلف داریم لیکن باید یاورمان بشود که واقعیت ها را درباید دربررسی هایی میدانی  دست یافت و بنابراین قبل از اینکه ادعای توسعه را در شرایط فعلی داشته باشیم به کرده و افتخارات گذشتگان بیشتر توجه کرده و بر خود ببالیم .در این مطلب هدفم بازگشت به گذشته نیست بلکه منظورم عبرت از گذشته است که باور کنیم که اقتدار و حرمتی را که ایران در زمانهای دور داشته است بعنوان الگویی از توان و اقتدار برای داشتن برنامه و هدفگذاری و رسیدن به ان لحاظ کرده و برای تحقق ان بکوشیم فلذا با این مقدمه به تشریح هر انچه در عنوان اورده ام می پردازم :  

در مطالب پست قبل اشارتی به مراسم عروسی روستائیان و عشایر داشتم و جا دارد گریزی به التقاط فرهنگی و عدم مدیریت در پاسداشت حرمت فرهنگی خود و فرار از ان بدلیل تمایل شدید بر ترجیح هر انچه بیگانگان دارند بر داشته های خود بزنیم شاید بتوان جنگ جهانی دوم را یکی از جمله عوامل نفوذ و التقاط فرهنگ بیگانه در فرهنگ خود خواند اگرچه عوامل بسیاری نیز دخالت داشته و مهمترین ان نیز ارتباطات و تعامل با دول مختلف میباشد لیکن ایا منطق و دلیل و یا به عبارتی پشتوانه قویی از دست اوردهای فرهنگی خود داشته ایم تا قادر به صیانت و حفظ ان از نفوذ دشمن در ان بکنیم ؟

بدون شک گذر زمان ثابت کرده است که الیناسیون و یا همان از خود بی خود شدن مدتهای مدیدی است در جان و روح وروان ایراانیان رخنه کرده و همچون خوره فرهنگ ما را مورد هجوم  شدید قرار داده است و سوال این است که مدیران و مسئولان برای مقابله با این تهاجم با برنامه و حساب شده بیگانه چه راهکارها و برنامه هایی را ارئه کرده و بشدت از ان دفاع کرده اند ؟ 

مگر نه ماهیت انقلاب اسلامی ایران را فرهنگ تشکیل می دهد و شعار استقلال و ازادی در بر دارنده این هدف بوده و برای تحقق ان چه اقدامی صورت گرفت ؟ 

هنوز حرارت مشعل المپیک 2008 در استادیوم پکن به سردی نگراییده کشوری که در فاصله بسیار کوتاه چرخش و تحول عظیمی را در اقتصاد خویش بوجود اورد بنحوی که تمامی ممالک از جمله ایران را تحت تاثیر فعالیت ها و برنامه های اقتصادی خود دراورده و حقیقتا اکثر واحدهای تولیدی کشورها را فشل کرد لیکن حریم و حرمت فرهنگ خود را بدقت و با حساسیتی بسیار زیاد حفظ کرد و در حالیکه میلیاردها نفر از جعبه جادویی مراسم افتتاحیه و اختتامیه بزرگترین رویداد ورزشی جهان  که از قضا سیاسی نیز شده است را مشاهده  می کردند امیخته ای از هنر و قداست فرهنگ کهن این کشور توسعه یافته را در بکارگیری علم و فن اوری ملاحظه کردند و انها را تحسین کردند . 

سوال این است ما را چه میشود ؟ 

ایا نفت وگاز همیشه وجود دارند؟ایا تاکنون با خود اندیشیده ایم که اگر زمانی این محصولات تمام شوند چه بر سر اقتصاد تک محصولی ما خواهد امد ؟ 

و فریاد بالاتر از اینکه موقعیت توپوگرافی کشور نیز حکایت از استقرار در منطقه ای خشک ونیمه خشک دارد که با پدیده الینو در حریمی واقع است که بشدت تحت تاثیر اقلیم خشک در اینده قرار خواهد گرفت .بنابراین ما باید تغییر کنیم و تغییر است که برتری می اورد بپاسداشت فرهنگی برویم که اقتدار ما را بیان کرده و بشهادت تاریخ بزرگ بوده اییم و باید  بزرگ بمانیم . 

بازهم موفق به بیان و تفسیر مراسم عروسی عشایر منطقه نشدم از طرفی فردا عازم ماموریت تهران هستم که انشاالله در برگشت از سفر خدمت خواهم رسید .  

کامیاب و سرافراز پوینده و سالار باشید .