و امامطلب دوم : 

نمیدانم تا چه حد با ورزش سر وکار دارید و اضافه کنم که در عنفوان جوانی روزی را در کلاس اول راهنمایی برادر ما را به دیدن بازی فوتبال بین تیمهای برق شیراز و صنعت نفت ابادان در استادیوم شهدای ارتش (تاجگذاری سابق) شیراز بردند بنظرم سال 1350 بود و از انجا سرگرمی اعتیاد گونه ما اغاز شد و اگرچه نقش ورزش را در سلامتی نفس خود بسیار موثر میدانم لیکن در عدم تحقق برنامه هایم نیز انرا بی تاثیر نمیدانم و بنابراین از ان روز افکارم را با فوتبال و در برخی مواقع با سایر ورزشها در گیر کردم و مسابقات را که ان زمان بیشتر عنوان میشد که باعث سرگرمی جوانان برای دوری از مسائل موجود است را دنبال می کردم و برای همرنگ شدن با جمعیت قرمز رانیز برای خود انتخاب کردم غافل از اینکه مرغ همسایه غاز نیست و برایش داد و هوار و احساساتی خرج می کردم و هنوز این جوشش در وجودم فوران میزند البته بسیار کمرنگتر از گذشته و امروز فرصتی دست داد تا هردو مسابقه ابیه ها با هم و قرمز را با پیام مشهد از جعبه جادوئی به نظاره نشستم نمیدانم شماها نیز انرا دیدید ؟ 

  ایا میدانید هر ساله میلیاردها تومان هزینه این تیمها در تهران می شود ؟ 

 و ایا امروز شاهد بازی بسیار بد و خسته کننده تیم هجومی قرمز بودید ؟ 

نمیدانم مارا چه میشود بگذارید بیشتر از این در این خصوص نگویم و قضاوت را بعهده شما عزیزان بسپارم . 

منصور و کامیاب بهروز و موید باشید .