چند روزی بود که برای طی طریقی در راه ایجاد سلامتی در وجودی که با کارهای روزانه بشدت محتاج تحرکی جسمی برای گریز از رخوت وسستی و حکومت تنبلی بر وجود ظاهری و فرار از دست کم تحرکی که نتیجه اش جز عارضه و کسالت نیست مسیری را برای بیاده روی انتخاب که در این مسیرخوشبختانه مسافتی از ان را با روح دلنواز و احیا گر خاطرات جوانی که همانا دانشگاه و دانشکده  و مکان علم طلبی و کسب فیض و معرفت و رفتن به کمال و از انطریق طی مسیر مملو از عشق وشور برای وصال به توسعه و بالندگی است گذراندم و در این طریقت گاه رایحه خوش و عطر اگین علم طلبی را که همیشه ایام در رویاها با ان بودم لیکن بدلائلی از انجمله تلاش برای ارتزاق خویش موفق به تکمیل ان نشدم استشناق میکردم و در این عالم با همه کسانی که بهر نوع به این فضای شادی اور مانوس شده و انرا در اغوش گرفته و به وصال رسیده غبطه میخوردم و در یک روز ترسیم کننده و تشریح کننده این جو برای همکاران خویش که دوستی خبر اورد که برای اجرای کنفراسی در خصوص کارافرینی به دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج دعوت شده ایم و بی اختیار خاطرات روزهای در حال ورزش برایم تداعی و تصمیم به حضور برای انجام این امر خیر شدم و برای اینکار از همکار خوبم اقای مهندس معماریان که از کارکنان علم طلب و طالب رشد و بالندگی و برادری است از شهدای معظمی که از دیار خوزستان میهمان این دیار است تقاضای تهیه مطالبی برای ارائه کردم و ایشان نیز اجابت و مقرر گردید هردو برای انجام این رسالت با حضور در دانشگاه اماده شویم و خداوند را شاکر که دیروز عصر این فرصت را بدست اورده و راس ساعت 14 در محل کنفرانس حاضر شدیم و مطالب را برای تعداد کثیری از طالبین علمی که فردا و فرداهای دیگر افسار هدایت جامعه را چه در ابعاد خصوصی و یا در صحنه های اداری و دولتی در دست خواهند گرفت مطالبی ایراد که اگر خداوند سبحان فرصتی عطا کرد گزیده مطالب مورد بحث را در اینده ای نزدیک هرچند بصورت خلاصه خواهم اورد بنابراین در انتظار بمانیم تا فرصتی دیگر.