در رابطه با جایگاه و مرتبت و مقام ارزشمند انسان در بین موجودات زنده این کره خاکی مباحث مهمی توسط کارشناسان و اساتید جامعه شناسی و افرادی که بنحوی با این علم سر وکار داشته و تحقیقاتی داشته اند عنوان و در مجموعه های مختلف به نثر و نگارش درامده و از همه مهمتر اینکه افریدگار متعال و بی منت تعقل و تفکر و اراده های استوار را بعنوان امکانات و ابزاری در خور تحسین در اختیار این موجود قرار داده و بدینسان و با توان دادن به انسانها برای راه رفتن روی دو با تفاوتی محسوس را در وجود این نوع از موجود قرار داده تا در سرحد اعلای موقعیت فیزیکی و بدنی فرماندهی این موجود خارق العاده را در مغزی قرار دهد که در انتهایی ترین قسمت و فوقانی ترین بخش از اندام که همانا سر در راس بدن است بتواند کنترل همه اندام و الات و ابزاز چه حرکتی و چه نمایش را بعهده گرفته و تسلط کافی و وافی را بر همه وجود به لحاظ مادی و از جمله معنوی داشته باشد و از همه بالاتر و برتر راهنمایانی را برای تشخیص راه از چاه و سره از ناسره را بعنوان اولیاء وانبیا قرار داد تا نه تنها اجازت زیستنی در خور و شان انسان را به ایشان عطا کند بلکه راه ثواب و عتاب را نیز بدیشان نشان داده و حجت را بر این موجود تمام کند و بنابراین کتب اسمانی را در نسلها و عصرهای متفاوت تا سرحد کمال که کتاب قران کریم بود را عطا کردو تکامل بخش حیات انسان گردید واگر چه در این بین برداشتهای متفاوتی  از این منبع انسانساز در طول زمانهای مختلف داشته و گاه در بین افراد استفاده کننده مباحثی برای انشقاق بمیان امده لیکن رهنمودهای افرادی اندیشمند مانع اجرای حربه های دشمنان در بوجود اوردن انشقاق بین مسلمانان شده و امروز بعد از گذشت سالیان متمادی شاهد به تکامل رساندن انسانها در  جوامع مختلفی هستیم که با نیل به کمال و معنویت و روحانیت به معنای واقعی کلمه از هرگونه ناهنجاری و بطالت عمر و مفسده جویی و هلاکت انسان بشدت ممانعت کرده و قواعد و چهارچوبهای انسانسازی را برای احاد انسانهای موجود تدوین کرده اند بنابراین عدول از این ضوابط و معیارهایی که موجبات واقعی کمال انسانی را باعث میگردد گناهی نابخشودنی است که قطعا نه تنها در دنیای اخروی بل در این دنیا که فنا بذیر است و موقت نیز دامن گناهکاران و ملحدان و عوامفریبان را خواهد گرفت  و بر ما واجب است که برای زیستنی انسانی و رسیدن بحد کمال و هرانچه که در بطن وجودی انسان نهفته و باید انرا برای رسیدن به کمال به منصه ظهور و بروز گذاشت حداکثر تلاش و کوشش را کرده و از بیان عبارات و جملاتی که موجبات یاس و نومیدی و خروج از چهاراچوبهای تدوین شده را باعث میگردد بشدت برحذر باشیم و از اینکه دوستی در بیان مطلب گذشته اینجانب را بعنوان فردی.. ..خطاب و به ساحت مقدس ائمه و رهبران دینی توهین و ..کرده بشدت  گله مند و امید که با مطالعه بیشتر برای اینده خود چهارچوبی را تدوین و در این مرز و حدود و ثغور حرکت کرده و به اعتقادات کامل رسیده و برای اعتقادات همنوعان خود نیز ارزش و حرمت قائل باشند .