سیر وسلوک وعرفانیت انسان را در کمال معنویت و دلداگی به وجود ذیجود باریتعالی دیدن و بسمت وسوی روحانیت و ادمیت عروج کردن در توجهی ویژه به مبحث بسیار حساس کشف حقایق از درون انسانها باید یافت وجود سراسر شور ونشاطی را که افریدگار یکتا در جوهره وجودی مستتر کرده همیشه در موج افرینی در راه تقدس خداوند و قرابت به این ذات مبارک باید یافت واز خیل عظیم جانداران به غایت موجودی تکامل یافته که در خلقت نیازش را تنها از طریقت روحانیت و کمال انسانیت بتوان رفع کرد و در غایت به درجه ای از تقرب به درگاهش رسید و بدینسان اختلاف ریشه داری را در نوع زندگی کردن بین مخلوقات مشاهده کرد و از دید بزرگی و عظمت جایگاهی رفیعی را در اختیار گرفت  وگاه درجات و مرتبت این مخلوق به غایت انسانی بشدت افول کرده و در مقیاس به درجه ی از حقارت میرسد که با حیوانیت تفاوتی اندک و انهم در لسانی قاصر است که این زبان نیز به رفع عقده ها و نارسائیهای درونی بازشده و نفرت از سراسر ش خارج و بوی تعفنش در جامعه منتشر میگردد و براین اساس ضرورت کنکاش در نوع تربیت را با استفاده از معیارهایی که در جهان هستی با نام دین و اعتقادات ورود کرده میتوان ممیزی کرد و از این منظر به درجاتی که انسانها بدان نائل گردیده اند رسید فلذا در قرابت با نیمه شعبان که زادروز گل نرگس ال طاحاست به درگهش متوسل تا با ظهور خویش دنیای مارا به غایت عدالت و رشد وعاریت از هرنوع الودگی و خسران رسانیده و با ورد به ماه لبالب سرشار از معنویتش به دعوت بر خوان گسترده اش خوانده و بر برکات وجودی انسانیت در تمامی عصرها و بویژه عصر حاضر بیفزاید .