کشور اسلامی عزیزمان دارای بیشترین جمعیت جوان در بین ممالک جهان است و این ترکیب جمعیت ظرفیت بسیار مناسب و اماده وبالقوه ایست که میتواند با تدابیر و راهکارها و اتخاذ شیوه های مدیریتی علمی و دلسوزانه ای که توام با استفاده از منابع غنی و بی نظیر در کشور است انرا بالفعل کرد و از این قوه برای مطرح شدن در این جهان استفاده کرد بنابراین ضرورت ایجاد امکانات مناسب برای تقویت روحیه و تخلیه انرژی موجود در این قشر که از حقوق حقه این نسل میباشد بر هیچکس بوشیده نیست که از جمله وظایف اجرائی دولت ها در تمامی مقاطع اماده سازی بستر مناسب برای این مهم میباشد با نگاهی به امکانات موجود در عرصه های مختلف فرهنگی و اجتماعی مشاهده میگردد که متاسفانه ظرفیت سازی لازم برای تحقق این ایده انجام نشده وبرای رسیدن به این هدف راه بسیار طولانی بیش رو داریم توسعه امکاناتی همچون کتابخانه ها ومراکز فرهنگی و تقویت سازمان تربیت بدنی با توجه و عنایت به بخش خصوصی در اجرای اصل 44قانون اساسی که مورد تاکید مسئولین عالیرتبه نظام نیز میباشد و ............از جمله راهکارهای مهمی است که میتوان بدانها توسل جست و به ارمانهای قشر جوان جامه عمل بوشید در این میان و بالطبع کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته از جمله ورزشهایی که مورد توجه خاصی در جهان قرار گرفته ورزش فوتبال است که در مقاطعی از روز و یا هفته و ...بشدت طرفدارانی را بسمت و سوی خود جلب و جذب کرده که ایشان را برای مدتی سرگرم و از کشیده شدن به راههای گوناگون و.......ممانعت میکند با برسی عملکرد مسئولین ذیربط در این عرصه نیز مشاهده میگردد که علیرغم استقبال بی نظیر و کم سابقه از این ورزش در ایران مسئولین دولتی در هر دولت و مقطع از زمان موفق نشده اند که برنامه های اصولی و مدبرانه ای را در این امر تدوین کرده و به اجرا در اورند که بدون شک همه جوانان و علاقمندان به این رشته و یا سایر رشته های ورزشی در کشورمان شاهد وناظر ان بوده اند وشاید بجرات بتوان گفت که از جمله موانع در این راه ورور سیاست به عرصه ورزش و انتصاب مسئولین و مدیران این بخش از اجرایی کشور از طیفها و گروههای وابسته به جناحهای حاکم در کشور چه راست و یا چب و...بوده است بنحوی که فرصت استفاده از نیروهای متبحر و علمی و باتجربه و عملی این عرصه ایجاد نشده و عملا علیرغم اختصاص مبالغ متنابعی از اعتبارات و بودجه های بیت المال نتایج قابل قبول و مورد انتظار مردم و علاقمندان کسب نشده است که از انجمله میتوان عدم کسب توفیق در راه یابی به یکی از میادین معتبر بین اللملی همچون جام جهانی در جند سال گذشته و کاهش وافت رتبه ما در رنکینگ فدراسیون فوتبال یا فیفا و یا کسب قهرمانی در جامهای معتبر اسیایی و عدم توفیق در راهیابی به مراحل بایانی مسابقات باشگاهی و جام در جام اسیا و....... رانام برد و این در حالی است که شخص اول قوه اجرائی کشور یعنی ریئس جمهور با حضور خود در تمرینات و مسابقات ورزشی عملا علاقه خود را برای شکوفایی ورزش بویژه فوتبال در ایران نشان داده است به زعم بنده با نگاهی به عملکرد تیمهای باشگاهی در ایران که در حال حاضر در لیگ برتر ایران که اصطلاحا حرفه ای نامیده میشود عملا به نقاط ضعف موجود در کشور بی میبریم و برای رسیدن به نتیجه نیاز به طی راه طولانی نیست.
اصولا استنباط از فوتبال حرفه ای در کشورهای صاحب اینچنین لیگهایی تبدیل این حرفه به صنعتی که نه تنها باری بر دوش منابع دولتی و ملی نباشد بلکه با مدیریتی اصولی و مبتنی بر علم توسعه اینگونه رشته ها را بنحوی صورت دهیم که در قالب صنعتی برای توسعه کشور نه تنها ممر درامد بلکه بستری مناسب برای ایجاد اشتغال و بکار گیری نیروهای علاقمند در این عرصه باشد و باید تدابیری اتخاذ گردد که با زحمت و مشقت بازیکنی که در صدد ورود به تیمهای لیگ حرفه ای است ورود کرده و طوری عمل شود که جوانانی که باید در رسته های مختلف علمی و مشاغل مورد نیاز کشور ورود کنند اینگونه امورهمچون فوتبالیست شدن را بعنوان هدف غایی و نهایی محاسبه نکرده و رفتن به دانشگاه و مراکز علمی را بر اینگونه مشاغل ترجیح بدهند .
برای مثال و با توجه به اینکه شخصا در رشته های ورزشی هم اهل مطالعه و هم عمل بوده و مدتها در رشته های مختلف از جمله فوتبال و والیبال و دو .........به ورزش مشغول و در فوتبال نیز به عضویت تیمهای دانشگاه و مراکز نظامی در دوران مقدس سربازی بوده ام شاهد دیدارهای هفته اول جام برتر بودم و انجه که بشدت بنده را تحت تاثیر قرار داد هزینه های بسیار بالائی بود که تیمهای حاضر در لیگ برای انعقاد قرار داد با بازیکنان انهم بازیکنان خارجی داده بودند و الحال سوال اینجاست که مگر نباید ما از قبل این فوتبال حرفه ای کسب درامد و ...کنیم ؟
ایا تحت بوشش در اوردن تیمهای ورزشی توسط مراکز صنعتی که خود در رابطه با مدیریت منابع و مصارف و محاسبات هزینه و فایده دستخوش مشکلات خاصی هستند که اخبار برخی از انها را در رسانه ها مطلع میشویم کاری درست و اساسی است؟
ایا در ممالک دیگر نیز با هزینه کرد از اعتبارات بیت المال و منابعی که باید در اختیار توسعه و سازندگی کشور قرار گیرد برای تیمداری و باشگاه داری انجام میشود ؟
ایا برای مثال تیمهایی همچون سباهان ذوب اهن صنعت مس بارس جنوبی تراکتور سازی باس همدان صبای قم و............ویا تیمهای برسبولیس استقلال فجر باس و........ که از بیت المال برای چرخش امور انها هزینه میشود وجودشان برای این لیگ وکشور ضروری است و نهایت اینکه بنظر شما نباید با توسعه ورزش های همگانی و وارد کردن مردم کشور به ورزش برای ایجاد جامعه با نشاط و بالنده و..... هزینه اعتبار برای روستائیانی که حتی برای خرید یک عدد توب فوتبال و یا والیبال و کفش ورزش و ....مشکلات خاص خود را دارند برای رسیدن به جامعه بایدار و توسعه یافته حرکت کنیم ؟
این سوالات و سوالات بیشمار دیگر مدتهای مدید است که ذهن من را به خود مشغول کرده و امشب بعد از تماشای بازی تیمهای حاضر در لیگ در صدد برامدم تا انرا دراین وبلاگ مطرح و از دوستان خواننده بخواهم که راهنمایی کرده و ذهن حقیر را از چالش بیش روخارج کرده و یاری دهند .