نجوای انسان برامده از قلب پاکی است که در زمان دمیده شدن روح و شکل گیری موجودی بنام انسان توام با رافت و مهربانی بوده و از همان اغازین این برکت عظمی بدیشان هدیه شده است ودراین میان داد و عدل معنای واقعی زندگی هر رادمردی است که برای حصول ان از عزیزترین سرمایه خود که همانا جان و خون خویش است بسهولت گذشته و انرا برای قسط وداد هدیه میکند وطبیعت و سرشت انسان این است که همیشه واژه هایی را از عدالت و حریت  برای انرژی بخشیدن به وجود خویش در ذهن تداعی کرده برای ان به جهد و تلاش برخیزد و حسین قافله سالاری است که از این مرتبت به فرزندی امامی خوانده شد که مظهر عدالت و حریت و جوانمردی بود و مادرش فاطمه که الگوی و اسوه زن مسلمان بود که پیامبر عظیم الشان اسلام  مهربانانه انرا دوست داشت و برایش ارزش و احترامی قائل بود تا علی را به همسریش برگزیده و از این وصلت با ارزش شیر مرد کربلا والگو و اسطوره مبارزه علیه استکبار زمان زاده شود وبدینسان وقوع حادثه تاریخی عاشورا در زمین کرببلا برای همه عصرها و همه نسلها درس عبرتی بود که اگر میتوانی بمیران و اگر نمیتوانی بمیر. 

اری مرام و مسلک امام همام رسیدگی به عدل و دادی است که کونو للمظلومه عونا و للظالمه خصما وبدین جهت بود که با همه تلاش و لشکر اندک در برابر خیل عظیم کفار قد علم کرده و در محرم سال ۶۰ هجری در کناره دجله و فرات با لبانی تشنه و با خون عزیز خویش درخت تنومند اسلام را ابیاری کرد تا پس از گذشت قرنها و سالهای متمادی اوازه عدالتش کوش سرکردگان و خبیثان ظلم و ستم را کر کرده و در همه جهان و در همه زمان بر گوشهای ازاد اندیشان طنین انداز شود . 

واینبار در چهارمین شب از ایام سوگواری این ازادمرد عرصه های جهاد و مردی از تبار هابیلیان بر شهادتش سوگوار هستیم . 

این حسین کیست که دلها همه دیوانه اوست        این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست  

بر خود واجب میدانم که این ایام را خدمت همه عزیزان و مریدان این امام همام تسلیت و تعزیت عرض کرده و امید که مارا هم در مراسمات سوگواری از دعای خود محروم نسازید .