سخنی با نمایندکان(بر گرفته از سایت بازتاب)
در واپسین روزهای سال، انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی برگزار شد و مردم غیور ایران، با رعایت اصول و پایبندی‌های خود و در آزادی کامل، نماینده مورد نظرشان را به مجلس فرستادند.
بررسی نتایج انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی، نشان می‌دهد که مردم در برخی حوزه‌های انتخاباتی، فارغ از وابستگی‌ها و جناح‌بندی‌های سیاسی، آرای خود را به کاندیدای مورد نظرشان دادند؛ داوطلبانی که شاید برخی از آنان در اصل و نسب هم خطه‌ای و هم‌محلی و همشهری به شمار نمی‌رفتند.

امروز بر همه روشن است که فارغ از موقعیت جغرافیایی مردمی که در انتخابات شرکت می‌کنند، در تمامی حوزه‌ها آدم‌های خوشنام حتی اگر وابستگی حزبی نداشته باشند، شانس پیروزی دارند و احزاب نیز می‌توانند در موفقیت آنها کمک کنند، اما این کاملا اشتباه است که قدرت و درک سیاسی و اجتماعی مردم را در انتخابات نادیده بگیریم و گمان کنیم آنان به خاطر وابستگی صرف حزبی به نماینده خاص رأی می‌دهند.

هرچند در برخی مناطق محروم این سرزمین پهناور، محرومیت و بی‌توجهی برخی مسئولان تاب و توانی برای مردم نگذاشته است و مردم هر روز از نظر مادی صعیفتر و کم‌توانتر می‌شوند و هر روز غول تورم را در جلوی دیدگان خود می‌بینند و مردم کلان‌شهر‌ها، نفس‌هایشان در آلودگی‌های بی اندازه اجتماعی و آب و هوایی، دیگر عطر فرا رسیدن بهار را درنمی‌یابد، با این حال، همگان عشق ایران را در دل و جان می‌پرورانند و با این عشق و امید، بر سر صندوق‌های رأی حاضر شدند و نشان دادند که اتحاد و همبستگی بی‌مانند مردم ایران، می‌تواند باعث پیروزی بر مشکلات و پشتیبان مسئولان در لحظات سخت شود.

مردم ایران این اتحاد و همبستگی را در این میدان انتخابات به عرصه ظهور رساندند و از طرفی، همین مردم در حوزه‌های گوناگون نشان دادند که قهر این مردم فهیم و قدرشناس از نمایندگان سابق که به جای تکیه بر قدرت مردم و رفع مشکلات اجتماعی و اقتصادی آنان، سعی در نشان دادن وابستگی حزبی خود داشتند و تکیه‌گاه خود را به جای مردم بر احزابی قرار دادند که برخی از این احزاب در بیشتر مواقع نمی‌توانند حتی یک سخنرانی، گردهمایی و راهپیمایی انجام دهد، موجب شکست این نمایندگان در عرصه انتخابات شد.
باید ایمان داشته باشیم که برتری نمایندگان، به عملکرد و میزان خدمات آنان برای مردم بستگی دارد، نه به تعلق حزبی آنان و برتری قدرت بین جناح‌ها که دردی از دردهای بی‌شمار مردم دوا نمی‌کند.

نماینده برگزیده، بدان که نماینده پارلمان در کشوری هستی که به اندازه تاریخ قدمت دارد، هر چند ایران در دهه‌های اخیر به خاطر عوامل گوناگون همچون جنگ تحمیلی و تحریم و... پیشرفت چندانی در مقایسه با دیگر کشورهای مجاور نداشته، اما این دلیل نمی‌شود که مردم، مشکلات اقتصادی و اجتماعی خود را به فراموشی سپارند و نمایندگان برگزیده نیز به دنبال آن، تلاشی دوچندان برای رفع آن نکنند؛ این کمترین قدرشناسی است که باید کسانی که بر صندلی‌های مجلس تکیه می‌زنند، در برابر بزرگ‌منشی مردم ایران انجام دهند.

نماینده برگزیده، بدان که مردم ایران، فارغ از عواملی چون دین و آیین، نژاد، سطح سواد، قومیت و بضاعت مالی، همواره برای عظمت ایران و ایرانی در انتخابات شرکت کرده و نه تنها در عرصه انتخابات که در میدان جنگ و دیگر عرصه‌ها و هر جا که نیاز بوده، با همه وجود حاضر شده است؛ امروز شما باید دین خود را به این مردم فهیم و همیشه پشتیبان نظام و میهن ادا کنید.
نماینده منتخب، نباید گروهی از مردم را به دلیل برخورداری از برخی فاکتورها، از گروهی دیگر جدا کنید، شما نماینده شخص گروه یا حزب نیستید؛ نه تنها نماینده کسانی هستید که به شما رأی دادند، بلکه نماینده همه کسانی هستید که در انتخابات شرکت کردند، حتی اگر به شما رأی ندادند.

نماینده عزیز، نباید رأی عده خاص و یا کمک‌های مادی و یا معنوی حزب خاص، باعث شود که آنان ادعا و مطالبه امتیازات بیشتر منزلتی را از شما نمایندگان خود داشته باشند.
نماینده برگزیده، حال که انتخاب شدی، ببین چقدر از برنامه‌های بعضاً فی‌البداهه که برای ریشه‌کنی فقر و کاهش نابرابری اجتماعی دادی، اجر شدنی است؟ آیا هنوز هم به آن برنامه‌ها پایبندی و هنوز هم به فکر اجرای برخی برنامه‌های مطرح در زمان رأی‌گیری ـ که فاقد مبانی نظری قوی و تئوریک بوده و اثرات جانبی و دراز مدت این قبیل برنامه‌ها سنجیده نمی‌شود ـ هستی؟
کاندیدای سابق، اکنون نماینده یک حوزه یا شهر نیستی، بلکه نماینده ایرانی هستی که در هر جای این مرز و بوم با امید و عشق به میهن زندگی می‌کنند.

نماینده مجلس، باید بدانی که مدافع حقوق همه مردم باشی؛ تحت فشار افکار عمومی یا بازی‌های حزبی و جناحی محرومان حوزه انتخابی خود و جامعه را به فراموشی نسپاری.
و سخن آخر: ای نماینده‌ای که بر صندلی‌های وکالت مردم تکیه خواهی زد، باید بدانی که اگر صدای مردم محروم و دردمند درنمی‌آید، علتش این نیست که دردی ندارند یا به درد خود راضی‌اند، بلکه آنان هنوز منافع جامعه و مملکت را بر منافع شخصی خود مقدم می‌دانند. باشد شما که نماینده این ملت صبور و بزرگ هستید، منافع آنان و جامعه را بر منافع خود و حزب خویش ترجیح دهید.