واژه انرژی بخش امید بسیار ارزنده وقابل ستایش است و اگر نبود این مهم شاید بجرا ت میتوان گفت بشریت نیز تحت تاثیر عوامل مخربی واقع میگردید که دوام و بقا را ازخود زدوده و نیل به فنا و نیستی را البته در مکاتب غیر خدایی از ان خود میکرد ومنشاافرینش نهال امید را در وجود مخلوق خود کاشت تا این نمورا شاهد بوده و براستمرار زندگی ایشان نظاره کند وصدالبته انسانهای امیدوارتراوشات ذهنی و نگاه به اینده ای را درخود مستتر کرده و استفاده میکنند که ناامیدان ازان بی بهره اند بااین توضیح بازهم بسراغ نامه دوست خوبم جناب عرب نیا میرویم انشالله مثمرثمرباشد و نکته ای قابل توجه واموزنده :
تعدادی موش آزمایشگاهی رو به استخر آبی انداختند و زمان گرفتند تا ببینند چند ساعت دوام میارند.حداکثر زمانی رو که تونستند دوام بیارند 17 دقیقه بود.سری دوم موشها رو با توجه به اینکه حداکثر 17 دقیقه می تونند زنده بمونند به همون استخر انداختند.اما این بار قبل از 17 دقیقه نجاتشون دادند.بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردند دوباره اونها رو به استخر انداختند.حدس بزنید چقدر دوام آوردند؟
بیست و شش ساعت پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که علت زنده بودن موش ها این بوده که اونها امیدوار بودند تا دستی باز هم اونها رو نجات بده و تونستند این همه دوام بیارند
هیچ موقع امید را از کسی نگیر، شاید این تنها چیزی باشه که داره.
بیست و شش ساعت پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که علت زنده بودن موش ها این بوده که اونها امیدوار بودند تا دستی باز هم اونها رو نجات بده و تونستند این همه دوام بیارند
هیچ موقع امید را از کسی نگیر، شاید این تنها چیزی باشه که داره.