زبان فارسی در ایران منشا ادب وتربیتی است که شعرا و ادیبان زیادی را به جامعه امیدوار و اینده نگرمان عرضه میکنداین زبان همیشه ویزگیهای خاص خود را دارد که از انجمله میتوان به ابزاری برای ایجاد ارتباط وتعامل بین فرد ؛افراد؛گروهها و... نام بردومهمترین تبادل را باید راه دادن قلبها به هم براساس منشها ورفتارهای هنجار گونه ای که موجبات استحکام تعاملات بین دو موجود با فضائل ومعنویات خداگونه میشود چرا که انسان تنها موجودی است که خداوند در قران کریم از ان بعنوان خلیفه وجانشین خود یاد میکندبنابراین انجایی که مظهر بروز احساسات درونی در تعاملات روحانی است در زبان عامه دلدادگی ومهرو عطوفت انسانی است که امروز بنده حقیر نیز شاهد بروز این احساس از قلوب مطهر خوبان هستم .از خداوند میخواهم که مرا لایق این محبت ها بکند.
لحظات و ساعتها برای ما به سرعت سپری میشود و به روز انتخابات نزدیک و نزدیکتر میشویم . اما آیا وظیفه ما صرفاْ حضور در پای صندوقهای رای است و یا مسئولیتی در آن نهفته است ؟ طبق نص صریح قرآن کریم که <ان الله لا یغیر ما بقم حتی یغیروا بانفسهم > همه ما در سرنوشت خویش شریک و مسئولیم و باز به استناد آیه شریفه < لا ییأس من روح الله الا القوم الکافرون > یعنی هیچکس از رحمت خدا مأیوس نمیشود مگر کافران باید الآن احساس یأس و خمودگی را کنار بگذاریم و با حضور پر شور در پای صندوقهای رأی ثابت کنیم که ایران را دوست داریم و با رأی به افرادی که به طمع نام و نان کاندید نشده اند بلکه جز خدمت به ایران سودائی در سر ندارند ثابت کنیم که ایرانی هشیار تر از آن است که گول فریب شیادان را بخورد و راههای اشتباهی را که سالها قبل پیموده دو باره انتخاب کند چرا که ممکن است سر از ترکستان در آورد برادران و خواهران عزیز هکس گفت من چنین میکنم و چنان میکنم بدانید که دروغ میگوید چون وظیفه مجلس قانونگذاری است نه اجرای قانون چون اجرای قانون بر عهده قوه مجریه است و دولت باید آنرا اجرا نماید . و من الله توفیق
خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان
اما به قدر فهم تو کوچک می شود
و به قدر نیاز تو فرود می آید
و به قدر آرزوی تو گسترده می شود
و به قدر ایمان تو کارگشا می شود
یتیمان را پدر می شود و مادر
محتاجان برادری را برادر می شود
عقیمان را طفل می شود
ناامیدان را امید می شود
گمگشتگان را راه می شود
در تاریکی ماندگان را نور می شود
رزمندگان را شمشیر می شود
پیران را عصا می شود .
سلام مهندس عزیز:
نشنیده ای که زیر چناری کدوبنی
بررست و بردمید بر او بر، به روز بیست
پرسیدازچنار که توچند روزه ای؟
گفتا چنار سال مرا بیشتر ز سی است
خندید پس بدو که من از تو به بیست روز
برتر شدم بگوی که این کاهلیت چیست؟
او را چنارگفت که امروز ای کدو
باتو مراهنوز نه هنگام داوری است
فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان
آنگه شود پدید که نامرد و مرد کیست
آقای خادم الحسینی شنیده ام بخشی از هواداران شما از شبانکور و تعداد بیشتری از قبادی معلوم الحال حمایت کرده اند چرا آنها را هدایت نکردید