حسب عادتی که همچون سایر وبلاگ نویسان بدان خو کرده اند به سهم خود گاهی به سراغ وبلاگ دوستانی میروم که از وقایع و اتفاقات زندگی خوبشان باخبر شوم بنابراین عادت با دست نوشته های افراد بیشمار روبرو میشوم تا در این دنیای مجازی به سرگذشت دیکران و نگاهشان به زندگی و نوع زیستنشان اشنایی بیشتری پیدا کنم که خوشبختانه با احساسات بسیار ستودنی افرادی روبرو میشوم که علیرغم بهره گیری از مواهب الهی و زندگی مطلوب بازهم احساسی نسبت به اقشار اسیب پذیر از جمله روستائیان و زحمتکشان عرصه کار و تلاش داشته و براحتی بیان میکنند که حقیقتا بنده را نسبت به همنوعان خوشبین کرده و از داشتن اینچنین دوستانی افتخار میکنم از انجمله دوستی عزیزی که در حال اشتغال به تحصیل در رتبه پی اچ دی در کشور هند وستان میباشند و در حال حاضر مشغول جمع اوری نمونه هایی از حشرات برای تکمیل دروس خود و طرحهای در دست اقدام میباشند که در پی نوشت بازدید از باغات با این احساس دیدگاه خود را نسبت به میزبانان خود بیان کرده است بنده نیز به سهم خود از این عزیز قدردانی و تشکر کرده و ارزوی توفیق بیشتری برای ایشان دارم :
خیلی به صفای باطن و مهربونی و پاکی این انسانهای به ظاهر بی سواد و دهاتی غبطه می خورم. انسانیت رو در چشمای اون پیرمرد نحیف که با تمام ضعیف بودنش بیل به دست گرفته بود برای یه لقمه نون حلال دیدم و همین طور توی دستای پینه بسته ی اون پیرزن زحمت کش. چیزایی توی وجودشونه که توی وجود هزاران انسان شهری و باسواد نیست.
باغتون همیشه آباد... دستتون درد نکنه... خدا قوت.
ادرس وبلاگ را در ذیل می اورم :