عدالت اجتماعی

انقلاب یا revalaitionدگرگونی و تحول در ساختار هرجامعه را در برمیگیرد و اصولا درهرتحول کلیه احاد جامعه برای رسیدن به انچه تحت عنوان عدالت اجتماعی در فکر و اندیشه و ذهن خلاق احاد جامعه شکل میگیرد کوشش و تلاش زائدالوصفی را اغاز کرده ودراین راه بیشترین اسیبها و زحمات را متقبل وهزینه های گزافی را نیز میپردازند هرانقلاب براساس مشی غالب جامعه بسته به اعتقادات و باورها متکی بر اصول و ضوابطی است که ازهمین راه رهبران انقلاب نیز انتخاب و هدایت انرابعهده میگیرند دراین حین روند و شکل گیری ونهایتا نتیجه گیری تلاشهای احاد جامعه درگرو رهبری و زعامت این تحول دارد دراین میان  شاید بتوان به جرات انقلاب اسلامی ایران را که در سال 1357 به پیروزی رسید ازجمله شناخته ترین انقلابهای قرن نوزدهم خواند چرا که دران سلسله شاهنشاهی که در طول مدت دوهزاروپانصدواندی سال بریکی از بزرگترین و مطرحترین واگاه ترین مردم کشوری بنام ایران سلطه گری میکردند فائق امده و دودمان این سلسله را تارو مار کردند دراین برهه توجه به اندیشه های ژرف نگر مذهبیون که ریشه چند ساله در کتاب اسمانی تکامل بخش قران داشته نقش بارزی در ازجاکندن دودمان شاهنشاهی ایفا کرده است لذا انقلاب بمعنای تحول در چارچوبها و عملکردها و نگاه ها و حتی ذائقه ها و....برای جامعه از اثرگذاری بارزی برخوردار خواهد بود وطبعا انتظار از انقلاب اسلامی نیز همچون سایر تحولات وبخصوص زمانیکه به اعتقاداتی بشردوستانه و عدالت محور متکی است بیشتر از سایر تحولات خواهد بود که در این راستا رهروان راستین تحول نیز باید با از خودگذشتگی و رعایت موازین وبه عبارتی ایثار سعی در اجرای عدالت اجتماعی میان شهروندان و انقلاب کنندگان داشته باشندبااین پیشگفتار درصدد برامدم تا به زبانی قاصر انچه را امروز در رفتارها وکنشهاووا کنشهای احاد جامعه مشاهده میکنم  به بحث گذاشته وشاید بتوان گفت ذره ای را ازسیل بیکران امالی که در دل سایه افکنده و برباورهای استوار خدشه وارد میکند را بیان کنم. 

بدون شک انتظار از جامعه انقلابی احترام متقابل و اشاعه فرهنگ ایثار و فداکاری و گذشت میباشد وازاین قوت است که انچه در طول زمان حدوث انقلاب تا پیروزی ان برجامعه بعنوان باراضافی تحمیل میشود را میتوان بخوبی حمل کرد لذا تمرین این دوران بعنوان درس عبرتی برای زمانهای پس از ان نیز باید مستدام ومستمر باشد که علیرغم غنای فرهنگی بسیار والای ایرانی  متاسفانه امروز شاهد جریانات مخالف در نوع و نگرش برزندگی برخی از مردم انقلابی ایران عزیز است که شاهد ان حداقل در فرهنگ حاکم بررانندگی در شهرها و عدم رعایت حق تقدم و تلاش بریشی گرفتن و سبقت بردیگری است که گاه در ذهن انسان تداعی کننده دزدی انهم در روز روشن است برای مثال مامردم ایرانی که در زمان میهمانی و ورود به محلی تا این حد باهم تعارف کرده که مدتهادر محل ورود معطل میمانیم چرا  درسبقت  بریکدیگر در امر رانندگی تا این حد تعجیل و پافشاری داریم ؟ 

وصد البته این نوع نگاه به همدیگر در سایر امورات نیز بجد و بفور مشاهده میگردد چه در بازار و چه در مکانهای تفریحی و یا در محل کار و ...انچه در هرحال به امورات زندگی ما سروکار دارد واین معضل که چاره نیز دارد و چاره ان در دست خودمان میباشد را میتوان با لحظه ای تفکر و اندیشیدن و دل سوزاندن بحال خود و تمدن چندین ساله بخوبی پیداکردو بحرانهای روحی روبه تزاید ناشی از ان را که موجبات زندگی پرازدغدغه و نگرانی را بخوبی محو وناپدید ونابودکرد.