حکایت نی

اگر چه ما مسلمانان اعتقادات خاصی را داشته که از انجمله معاد و روز رستاخیز و بررسی اعمال و کردار در طول زندگی خود در حیات مادی است و به هر طریق ممکن تلاش می کنیم که بتوانیم با اعمال و کردار خوب وحسنه خود را از اتش دوزخ دور ساخته و با امید به اتخاذ اجر و مزد از برکات بی بدیل افریدگار بی همتا بهره جوییم لیکن درد فراق و مصیبت عظمای از دست دادن عزیزان تحملی می خواهد به استقامت کوههای استواری که خداوند نعمت وجود داشتن را بی شمار به انها عطا کرده است مرگ انسانها انهم نزدیکترین به ادم و کسانی که مدتها در کنار هم بوده و به خصلت ها و اداب و رفتارهایشان خو گرفته ایم غم بی پایانی را بر دوشمان می گذارد که بجز وعده های راستین و بحق خداوند متعال چیز دیگری نمیتواند پاسخگوی ان باشد در شرح حال انسان انهم از زبان بی زبان نی قصه های غمگساری را می شنویم که با صدایش داغ دلمان تازه و صدمات روحیمان افزوده میگردد چگونه میتوان هجران عزیزانی را باور و تحمل کرد که برایشان بودی و در کنارشان با تو بودند و برایت از هیچ کوششی دریغ نمی ورزیدند:

بشنو از نی چون حکایت میکند      وز جداییها شکایت میکند

کز نیستان تا مرا ببریده اند         از نفیرم مرد وزن نالیده اند

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق         تا بگویم درد شور و اشتیاق

روح تمامی درکذشتگان قرین رحمت واسعه حق تعالی قرار کیرد به برکت صلوات بر محمد و ال محمد