صبحگاه مشترک

زندگی انسان دورانی سراسر از احساس ؛دلبستگی ؛علاقه ؛تلاش ؛برنامه ریزی ؛شادی ؛غم ؛رشد ؛ترقی ؛افول ؛شور ؛افسردگی ؛نشاط ؛سر خوردگی و...........نهایتا انچه برای همگان می ماند خاطرات است که یاداوری خاطرات هم خود گاهی نشاط اور و زمانی غمبار است اما اصولا نوع بشریت برای برون رفت از خمودگی و کسب انرژی در جهت رشد و توسعه و تعالی سعی می کند انچه که در رخدادهای عمر خویش بوقوع پیوسته را بعنوان تجربه کاری خود و برای پختگی بیشتر همیشه مد نظر قرار داده و از ان روند جامعه را به اخرین حد از برتری هدایت و رهنمون کند بنابراین از نوزادی و طفولیت که اکثر اوقاتش را به بازیهای بچگانه سپری کردیم به نوجوانی می رسیم و برای ساختن چهارچوب زندگی و شکل دادن به ان و اسقرار نظم وترتیب راهی خدمت نظام میشویم و اگرچه این دوره را باید بهترین زمان برای یاداوری و کسب اطلاعاتی در جهت برنامه ریزی برای پیشرفت بدانیم گاه زمانی توان استفاده مطلوب را از ان نداشتیم .این را اوردم تا پس از گذشت قریب ۲۲سال از خدمت مقدس سربازی یادی کنم از خاطراتش چرا که امروز بر اساس دعوت یکی از فرماندهان با شجاعت و کفایت جبهه و جنگ سرداربزرگوار شهابی فر فرصتی پیش امد تا در مراسم صبحگاه تیپ سرافراز ۴۸فتح شرکت کنم و در مراسم صبحگاه خاطرات خدمت برایم تداعی شده و تازه گرد دانجاکه پادگان به دستور می شوندو به پرچم و بعد برافراشته شدن نشانه اقتداری که نمود کاملی از شجاعت وحریت ایرانی بودنمان است که پس از انقلاب به نام پر برکت الله نیز منقش شده است و بعد از ان سرود و نیایشی که در ان سربازان جان بر کف امادگی خود را برای دفاع از مرز و بوم ایران عزیز از خداوند طلب می کنند و مراسم خاصی که انجام میشود و این بار به میمنت سالروز ازادی خرمشهر از چنگال دد صفتان و بعد خیر مقدم فرماندهی تیپ و سخنرانی استاندار استان پایان بخش مراسم بود .