انشاالله که جمعه خوبی را گذرانده و توفیق یافته باشید که خستگی کار هفته گذشته را بخوبی رفع کرده باشید امروز حین مطالعه وبلاگ دوستان به مطلب جالبی در قالب داستان برخورد کردم که اوردنش فارغ از فایده نیست :
یک (روز) خانواده ی لاک پشتها تصمیم گرفتند که به پیک نیک بروند. از آنجا که لاک پشت ها به صورت طبیعی در همه ی موارد یواش عمل می کنند، هفت سال طول کشید تا برای سفرشون آماده بشن!
در نهایت خانواده ی لاک پشت خانه را برای پیدا کردن یک جای مناسب ترک کردند. در سال دوم سفرشان (بالاخره) پیداش کردند. برای مدتی حدود شش ماه محوطه رو تمیز کردند، و سبد پیکنیک رو باز کردند، و مقدمات رو آماده کردند. بعد فهمیدند که نمک نیاوردند!
پیکنیک بدون نمک یک فاجعه خواهد بود، و همه آنها با این مورد موافق بودند. بعد از یک بحث طولانی، جوانترین لاک پشت برای آوردن نمک از خانه انتخاب شد.
لاک پشت کوچولو ناله کرد، جیغ کشید و توی لاکش کلی بالا و پایین پرید، گر چه او سریعترین لاک پشت بین لاک پشت های کند بود!
او قبول کرد که به یک شرط بره؛ اینکه هیچ کس تا وقتی اون برنگشته چیزی نخوره. خانواده قبول کردن و لاک پشت کوچولو به راه افتاد.
سه سال گذشت... و لاک پشت کوچولو برنگشت. پنج سال ... شش سال ... سپس در سال هفتم غیبت او، پیرترین لاک پشت دیگه نمی تونست به گرسنگی ادامه بده . او اعلام کرد که قصد داره غذا بخوره و شروع به باز کردن یک ساندویچ کرد.
در این هنگام لاک پشت کوچولو ناگهان فریاد کنان از پشت یک درخت بیرون پرید،« دیدید می دونستم که منتظر نمی مونید. منم حالا نمی رم نمک بیارم»!!!!!!!!!!!! !!!!!
نتیجه اخلاقی:
بعضی از ماها زندگیمون صرف انتظار کشیدن برای این می شه که دیگران به تعهداتی که ازشون انتظار داریم عمل کنن. آنقدر نگران کارهایی که دیگران انجام میدن هستیم که خودمون (عملا) هیچ کاری انجام نمی دیم.
این مطلب را از تارنمای افتاب مطالعه کردم و بنظرم برای افرادیکه از رایانه زیاد استفاده میکنند مفید باشد لذا عینا انرا منعکس میکنم:
|
سه پند لقمان به پسرش
روزی لقمان به پسرش گفت امروز به تو 3 پند می دهم که کامروا شوی.
اول اینکه سعی کن در زندگی بهترین غذای جهان را بخوری!
دوم اینکه در بهترین بستر و رختخواب جهان بخوابی
و سوم اینکه در بهترین کاخها و خانه های جهان زندگی کنی
پسر لقمان گفت ای پدر ما یک خانواده بسیار فقیر هستیم چطور من می توانم این کارها را انجام دهم؟
لقمان جواب داد:
اگر کمی دیرتر و کمتر غذا بخوری هر غذایی که میخوری طعم بهترین غذای جهان را می دهد .
اگر بیشتر کار کنی و کمی دیرتر بخوابی در هر جا که خوابیده ای احساس می کنی بهترین خوابگاه جهان است .
و اگر با مردم دوستی کنی و در قلب آنها جای می گیری و آنوقت بهترین خانه های جهان مال توست .
امروز روز پرکاری بود از ابتداباید خودمان را برای سفر هیئت دولت که سومین سفر استانی به دیار اریوبرزن بود اماده میکردیم و بنابراین از ساعات اغازین روز با حضور در سازمان امور اقصادی استان پس از شنیدن سخنان معاونت وزارت اقتصاد و همچنین قائم مقام بانک مرکزی مطالبی را نیز پیرامون وضعیت اقتصادی و نظام بانکی وپولی استان مطرح کردم پس از ان برای رسیگی به درخواستهای مردمی که در قالب نامه به مدیران بانکی استان ارجاع میشد به محل تعیین شده رفته و سپس به جلسه دیدار عمومی عازم شدم سپس برای دیدار خانواده معظم شهدا و ایثارگران به سالنی عازم شدم که بدلیل ازدحام بیش از حد ناچار موفق به حضور نشده و مجددا به ملاقات مردمی در سازمان اقصاد و دارائی رفتم.
انچه در این مراسمات بوضوح دیده شد مردم نامه بدستی بود که برای حل مشکلات خود از فرصت بوجود امده نهایت استفاده را میکردند و ارزو کردم که خداوند توفیق دهد نا مردم قادر شوند روزی زندگی خویش را سروسامان داده و در فقر و تنگدستی نمانند .
تازه از مسافرت امده بودم و همزمان بود با برگشت فرزند از کلاسی که در مرکز فرزانگان برای تقویت حضور در ورودی به مرحله بعد این مرکز برنامه ریزی کرده بودند و بدین لحاظ برای برگشت ایشان عازم شدم وی در حال حاضر در سوم راهنمایی مشغولند و لذا به زمانی نزدیک میشوند تا با مربیان و سایر همکلاسیها وداع گفته و هرفردی جایی را برای ادامه تحصیل انتخاب کند لذا دبیر ریاضیاتشان که به همه همکلاسیها علاقه وافر دارد سخن از روزهای وداع گفته و همه اهل کلاس اشک از چشمانشان جاری شده بنحوی که این معلم با احساس نیز در حضور دانش اموزان خود گریه میکند اگرچه سن ایشان قریب به چهل و پنج سال میشود لیکن باعث مباهات است که هنوز هستند افرادی که عاطفه و احساس را در وجود خود داشته و خود را گرفتار امور روزمره زندگی و سوءاستفاده های معمول نکرده اند.
خواستم با ذکر این مطلب در روزهایی که از هفته معلم سپری شده بازهم از عطوفت و احساس پدرانه معلمین گرامی نسبت به دانش اموزان خود ذکری کرده باشم .
امید که همه افرادی که برای خدمت واقعی تلاش میکنند از خداوند متعال اجرخویش را گرفته و بر سبیل هدایت خود توشه ای را برای دنیا و عقبای خود اخذ کنند .
عدالت وازه بسیار شیرینی است که حتی انسانهایی که این وازه را عمل نمیکنند ان را دوست دارند وچه مقابله ها و تلاشهایی را برای اجرای ان افرادی داشته تا در حد خود انرا عمل کنند لیکن متاسفانه در هیچ جامعه و زمانی این امر عملی نشده و افرادی بسیار زیر پا له شده تا عده ای از نابودی انها به ثروت و مکنتی برسند امروز و در حین عزیمت به تهران شاهد اردوی عده ای از دانش اموزان تهران در شیراز و بازگشت انها به کاشانه خود بودم وبا خود اندیشیدم که چگونه شاهد فقر و تنگدستی دانش اموزان مناطق محروم حتی در اعزام به اردوها و استفاده خوب اینگونه افراد از امکانات مناسب برای اردوی شیراز و ...بوده ام .
نمیدانم چرا سهم من از اینگونه تفاوتها در زندگی برای توجه و اهمیت دادن به انها بیشتر از بقیه است ؟
شاید دیگران هم میبینند ولی توجهی نکرده و چون کاری از دستشان و دستمان نمی اید خود را بیهوده درگیر اینگونه مسائل نمیکنندو...
بهرحال با ارزوی تحقق عدالت در سراسر گیتی و از جمله وطن عزیزمان بویژه در مباحث اقصادی.
تهران هتل البرز